Tipies versigtig

Ek stel nie eintlik belang in hoe ander mense oor God dink nie. Maar daar is skynbaar mense wat wel nuuskierig is daaroor, wat waarskynlik die rede is hoekom George Claassen en Fritz Gaum se God? Gesprekke oor die oorsprong en uiteinde van alles tot stand gekom het.

Boeke24 het ook sterk genoeg oor die onderwerp gevoel om twee resensente vir die boek te kry: Sakkie Spangenberg en Cas Vos.

Hoe het hierdie twee gevaar in hul poging om die aandag te behou van hierdie ongeïnteresseerde leser?

Spangenberg het my aandag die langste gehou; by Vos het hulle begin dwaal weens sy brokkelrige aneenryg van paragrawe. Dit lyk soms asof hy net losse gedagtes en reaksie neerpen.

In die proses van deurworstel het ek darem twee dinge agtergekom.

Die eerste is dat albei nie heeltemal positief is oor ‘n boek van hierdie aard nie. Spangenberg se gebruik van die woord “slinger” om mense se leesmetodes en gewaarwordinge te tipeer laat die aap uit die mou. By Vos is dit weer sy slotopmerking oor die struikelende manier waarop gesprekke soos hierdie geskied wat verklap dat hy nie heeltemal jubel oor die gesprek tussen godsdiens en wetenskap nie.

Die tweede is dat albei rats genoeg is om nie oordele uit te spreek oor die meriete van die veelvoud van sienings wat uitgespreek is nie. Slim soos die houtjie, onse Afrikaanse teoloë.

In die plek daarvan wys Vos eerder daarop dat hier kwalik van ‘n oop gesprek sprake is. Gaum en Claassen het elkeen met hul geesgenote gesels. Spangenberg weer is erg beïndruk deur die feit dat daar so baie vroulike deelnemers is. Dit moet seker ‘n nadraai wees van die worsteling van die Afrikaanse kerke met die rol van die vrou.

Spangenberg stel selfs ‘n lysie op van al die vroue wat aan die gesprekke deelneem. Nie een van die twee resensente vind dit die moeite werd om te noem watter mans betrokke was nie – slegs die naam van Breyten Breytenbach duik in die verbygaan op.

Twee teoloë wat dus nie self betrokke wil raak by die gesprek nie, en op die meeste die werking van die gesprek in die boek gebruik as vertrekpunt vir die stel van hul gewaarwordinge.

Sou mens dit nogtans positiewe resensies kan noem? As dit dan regtig moet, seker ja, maar eintlik wil ek sê dat dit weer tipies versigtinge resensies deur tipies versigtige Afrikaanse teoloë.