.png)
‘n “Studentikose: gegiggel noem Dawie van Die Burger die stout laggie van Jacob Zuma wat gepaard gegaan het met die noem van die naam in sy staatsrede van sy hoge sokkervriend, Irvin Khoza, wie se dogter hy in die ander tyd gesit het.
“Studentikoos” – oulike beskrywing.
Daardie giggel was nie Zuma se enigste nie. Feitlik elke keer as hy na een van die ander ampstale oorslaan, was dit of iets die man kielie.
Vroeg in sy rede het hy in Afrikaans kwytgeraak: “Saam kan ons meer bereik”, of iets dergeliks. Dit is ook gevolg deur ‘n giggeltjie, wat die indruk wek dat sy tersyde opmerkings in die ander tale soortgelyk kon wees.
Tot vandag toe, na al die joernalsitieke fynkamme van daardie minder gelukkige vertoning op die podium, weet ek nie wat sy woorde beteken het nie. Ook sulke slagspreuke?
Of was sy giggel-laggie in die ander gevalle dalk net ietwat skalkser? Was dit dalk stekies wat op onkundige ore verlore gegaan het?
Kan iemand nie vir hierdie nuuskierige ou die sluier lig nie?
Naskrif: Met die woord “studentikoos” het ek in 1961 kennis gemaak. Die nasionale ASB-kongres op Strellenbosch is afgesluit met ‘n konsert in Bellville se stadskouburg. Die uwe was seremoniemeester. W.E.G. Louw – niemand minder nie – het kom resensie skryf vir Die Burger. HvD se bydrae tipeer die gedugte Gladstone toe as “studentikose grapjastery”. Dis amper 50 jaar later en ek is steeds onseker of dit ‘n pluimpie of n raps op die kneukels was!