.png)
Altyd lekker om so ‘n kraakvars broodjie uit die oond die eerste keer op te tel!
Terwyl die roosters geskrop, die gaskrane toegedraai en die lanterns gevul word vir die volgende Sabiepark-kuier is ‘n graad van weemoed maar altyd in die lug. Die swaar van tot siens sê, raak al hoe intenser namate die jare kom en gaan.
Terwyl ons sorgvuldig wegpak, stapel die herinneringe op van die duisend dae wat verby is. Soos ‘n see van spore by ’n watergat. Die spore lê kruis en dwars, deur- en oormekaar. Dit raak diere en voëls. Ook mense, van wie party reeds heen is.
Hieruit volg dat “Duisend dae langs die Sabie” vir eers ‘n onthouboek is. Kosbare eie bos-belewenisse kom in woord en beeld terug. Dit is ook ‘n vertelboek. Sabiepark, klein buurman van die grote Krugerwildtuin, is ‘n plek met vele onvertelde stories.
Dié reservaat is ‘n soort “laaste paradys” waar mens en dier sy aan sy kan leef. Op hierdie smal repie rou bos langs die Sabierivier vertoef eienaars op onomheinde erwe tussen die wild. Hul spore kruis met dié van baie diere, selfs roofdiere. Hiënas kom snuffel by hul vuurtjies. Van kameelperde tot bosbokkies tou by hul voordeure verby. Die natuur heers. Geen elektrisiteit in die huise of straatligte maak inbreuk nie.
My studentemaat Cas Jacobs van Centurion se netjiese beskrywing is dat Sabiepark die enigste plek is wat hy ken waar ‘n mens afgeneem kan word saam met elke dier wat jy sien. In “Duisend dae langs die Sabie” is inderdaad ook ‘n 60-stuks foto’s.
Ons was in 1998 op ons eerste bosvakansie in Tarlehoet. In die winter van 2011, 13 jaar later, het ons besoeke tot 35 geklim. Weens onsekure eie statisieke kan ek nie die presiese dag en datum bepaal nie, maar meer as net ‘n vermoede bestaan dat ons einde 2010 duisend dae in Sabiepark op die almanak kon afmerk. Die betowering van die kennismaking het ‘n langtermyn-verowering geword.
Hierdie boek van bos-herinneringe is my tweede. Dit sluit aan by “Buurman van die Wildtuin”, Tarlehoet, 2004. Dit bevat ook hoofstukke oor die sentrale Krugerwildtuin, wat ek, danksy Sabiepark, goed leer ken het en steeds al hoe liewer kry.
Hennie van Deventer
Melkbosstrand
2011
Bekende kontrei
Dis bome, dis voëls,
dis ‘n diere-gewemel;
die oom vra verbaas:
“Nig, is ek in die hemel?
Is ek in Noag se ark?”
Die engel lag lekker:
“Nee, oom dis g’n ark –
die hemel hierbo
lyk maar nes Sabiepark!”
(Hierdie is die voorwoord tot “Duisend Dae langs die Sabie” wat pas sy buiging gemaak het. Om verder te lees, kan die boek by my private uitgewerytjie, Tarlehoet, bestel word. Die prys is R120 plus R25 vir posgeld en koevert. Dis doodeenvoudig. Blits net ‘n e-pos aan duisenddae@mweb.co.za vir bankbesonderhede. Wil graag hier vir Hildegard Martin, ontwerper en redigeerder, en Shumani Print World, die drukker, salueer. Hulle het eer aan hul arbeid! Oordeel gerus self.)