top of page

Sentrale slordigheid

My apologie aan prof. Willie Burger van Universiteit Johannesburg, oftewel prof. Willie burger, soos Die Burger hom noem.

Te oordeel na hierdie week se Boekeblad in Die Burger (of moet dit wees “Die burger”, Engels uitgespreek?) was Die Volksblad se internet-slordigheid verlede week nog erger as wat mens vermoed het.

Prof. Burger het niks uit te gewaai gehad met die resensie van John Miles se Voetstoots in Die Volksblad nie. (En die fout is darem pas reggestel. Na ‘n week. Wie word betaal om niks te doen aan gehaltebeheer by Media24 se webwerwe nie?)

Die resensie is skynbaar geskryf deur daardie Bloemfonteinse akademiese woelwater Hennie van Coller. Willie burger het wel die resensie geskryf wat in Die Burger verskyn het.

En hoewel dit ‘n besonder knap resensie is, het dit nes by Van Coller aan Willie burger verbygegaan dat daar ook ‘n rolprentmaker as verteller in Voetstoots doenig is.

Ek wag met gespanne aandag om te sien of ander resensente die roman met meer aandag gelees het.

***

Kan dit wees dat die Afrikaanse koerante se webwerwe uit ‘n sentrale punt hanteer word? Wat my laat vermoed dat dit wel die geval is, is die feit dat Die Burger se webwerf vandeesweek sy papier-boetie, en spesifiek sy nuwe Boekeredakteur, Willem de Vries, liederlik in die steek laat. En daarmee saam diegene wat buite Die Burger se gebied val en via die internet saamlees aan die boekresensies.

Die slordigheid op die webwerwe van Beeld en Die Volksblad was dus nie heeltemal toevallig nie.

Op die webwerf word drie boekbesprekings geplaas wat in Maandag se papierkrant was: dié oor On Black Sisters’ Street, Voetstoots en Herman de Coninck se Die lenige liefde.

Dit beteken dat webkrant-lesers in die res van die land nie die resensies te lese kry van Sarie se Flitsverhale en van Thijs Nel se Sluitsteen nie. Albei is belangrike besprekings (al kon Stephanie Nieuwoudt minder aangesluit het by die uitgewer se reklamebrief oor die Sarie-versameling en meer vertel het van die bydraes).

Die ander weggelate bespreking is Hennie Aucamp s’n oor Sluitsteen. En dit is hierdie webwerf-weglating wat vir my bevestig dat een of ander literêr-oningeligte persoon ver van die Kaap vandaan besluit het oor die in- of uitsluiting van Aucamp se resensie.

As dit iemand was wat behoorlik op hoogte van sake was, sou hy/sy besef het dat Aucamp status en gravitas aan ‘n boekeblad verleen. Jy laat eerder die ander besprekings weg en plaas net Aucamp, as jy dan opsluit iets moet weglaat.

***

Maar kom ons vergeet vir eers van hierdie dinge, en kyk na een wat wel oral te lese was.

Wium van Zyl se bespreking in Die Burger van Herman de Coninck Die lenige liefde (vertaal deur Daniel Hugo) is heerlik om te lees. Hy is opvallend goed ingelig, en sy gevoeligheid vir die nuanses van die vertaling van gedigte lei hom daartoe om Hugo op een vertaalgruwel te kan wys. Ek het gedog Hugo maak nie foute nie.

Hy gee darem ook krediet aan Hugo as gesoute vertaler vir die omskakel-prestasies wat hy wel vermag.

Die enigste vraag wat Van Zyl moes gevra het, en nie het nie, is watter Afrikaanse digter sy plek in die publikasie-ry moes verbeur sodat Afrikaners ‘n tweede keer met De Coninck kan kennis maak.

As Van Zyl my nie daaraan herinner het nie, sou ek vergeet het van die eerste keer.

1 view

Recent Posts

See All

Probleme probleme

Die hoop het toe nie beskaam nie. Rapport het afgelope Sondag vorendag gekom met ’n noemenswaardige resensie – Trisa Hugo se skrywe oor Veldhospitaal 12, die nuwe roman deur Marinda van Zyl. Boek24? W

SKOONHEID SONDER SKROOMHEID

Op bladsy drie van Die Burger vanoggend verskyn o.m. berigte oor die Mej. Wệreldwedstryd waarin Shudu Musida SA se kroon dra, en ‘n motorfiets-uitstappie na die Hartebeespoortdam waarvan die afwesighe

© 2022 LitNet. Alle regte voorbehou | All rights reserved

bottom of page