RILLERKONING

En oubaas Alfred Hitchcock, die sogenaamde “Master of Suspense”, self? Wat het van hom geword? Hy is al op 29 April 1980 (ouderdom 80) in Kalifornië oorlede.

Onder sy 50-stuks vollengte prente is, naas Psycho (hierbo genoem) verskeie meesterstukke wat my vasgenael gehou het, soos Dial M for murder, Rear window, Vertigo, Noth by Northwest en The Birds.

Die beeldskone Grace Kelly was in minstens drie (o.m. in Rear window saam met James Stewart) die heldin – toe gaan staan sy en trou met prins Rainier van Monaco. Wat ‘n onherstelbare verlies vir die silwerdoek!

Hitchcock het gehou van mooi mense in sy rolprente. My generasie se meisiekinders was gek na die aantreklike Cary Grant. Grace was ook nie die enigste mooi vrou in ‘n Hitchcock-fliek nie. In Vertigo was daar Kim Novak wat die mans se harte warm laat klop het.

In The man who knew too much (nog ‘n Hitchcock-treffer) sing die oulike rabbedoe Doris Day die temaliedjie, Que Sera Sera, wat ‘n groot treffer geword het:

Que sera, sera Whatever will be will be The future is not our’s to see, que sera, sera ….

Die liedjie het in 1956 (‘n uitstekende oesjaar vir die rolprentbedryf) die Oscar gewen vir rolprentmusiek.

Wat baie mense nie weet nie, is dat oubaas Hitchcock in Londen gebore is en sy loopbaan as rolprentmaker in Brittanje begin het. Trouens, hy het eers in 1956 (die jaar van Rear window en vier jaar voor Psycho) ook ‘n Amerikaanse burger geword.

Hitchcock word algemeen beskou as die grootste Britse rolprentmaker, en is heelbo aan die lys geplaas in ‘n peiling van rolprentkritici deur die Londense koerant Daily Telegraph in 2007.

Volgens die Telegraph is hy “unquestionably the greatest filmmaker to emerge from these islands, Hitchcock did more than any director to shape modern cinema, which would be utterly different without him. His flair was for narrative, cruelly withholding crucial information (from his characters and from us) and engaging the emotions of the audience like no one else.”

Die tydskrif MovieMaker het hom genoem: The most influential filmmaker of all time.”

Sy vaardighede as riller-koning, sy skoktegnieke en skitterende kameratruuks, demonstreer hoekom ek so ‘n sagte plekkie vir Britse rolprentmakers het.