.png)
’n Kollega, wat in ’n vaste verhouding is maar nie getroud nie, stuur die ander dag hierdie grappie per e-pos:
Once upon a time a guy asked a girl, "Will you marry me?"
The girl said, "No!"
And the girl lived happily ever after and went shopping, dancing, camping, drank whole bottles of wine, always had a clean house, never had to cook, did whatever the hell she wanted, never argued, didn't get fat, traveled more, had many lovers, didn't save money, and had all the hot water to herself. She went to the theatre, never watched sports, never wore fricken lacy lingerie that went up her bottom, had high self esteem, never cried or yelled and felt and looked fabulous all the time.
My vraag is: Waarom kan getroude vroue nie ook hierdie vreugdes smaak nie? Wat het van ons samelewing geword dat die huwelik mense só moet terughou dat dié soort internetgrappie ’n hartseer waarheid wil word?
Ons het Vrydagaand ’n Amerikaanse paartjie by ons gehad. Hulle is reeds vyftien jaar lank bymekaar. En, sê hulle, hulle het gewoon aan die begin van die verhouding vir mekaar gesê: “Life must remain an adventure.”
Dié twee manne kry dit reg, en hulle is in show bizz, so daar is lang tye wat hulle van mekaar weg is.
Ek en my wederhelf is al baie jare bymekaar en meer as dertien jaar getroud. Dis waar dat ek moet huis skoonmaak, dat ons moet kook, ag, al daai goed.
Wat meer is, soos baie ander bloggers (waaronder Sonia en Hello-Kietie) gereeld vir ons vertel: Dis tough as ’n ou eers kinders het.
En, natuurlik moet ons versigtig wees vir siektes en goete, maar hemel, die huwelik is nie ’n vorm van slawerny nie.
Ou Kassie se vrou is ook, soos myne, gereeld weg. Soos ek, is Kassie ook maar die ou wat die skottelgoed gereeld doen en die beddens opmaak. Maar, soos hy sê, dis die kleingoed wat ’n ou besig hou, nie noodwendig die feit dat ons getroud is nie.
Helaas.
Dalk kan ons eendag die punt in ons kollektiewe psige bereik waar die grappie hierbo glad nie meer verstaan sal word, of aangestuur sal word nie.