.png)
Hennie Jonker in ‘n vrolike luim.
B0-aan die lys van dapperste boksers in die geskiedenis pryk die naam van die swaargewig Joe Frazier wat in die 70’s in twee gevegte deur Joe Foreman iets soos 12 keer platgeslaan is. Elke keer het hy orentgekom en voortgeveg.
My vriend Hennie Jonker van Melkbos is op sy 77ste verjaardag met Frazier vergelyk.
In sy 77ste jaar was hy 12 keer in die hospitaal, o.m. vir groot rug- en nekoperasies. Hy ly ook aan ‘n chroniese bloedsiekte. In die jaar het hy 44 pinte bloed ontvang. Met tye kon hy skaars ‘n toon roer. Die kampioenvegter het hom nie laat uitklop nie. Met ‘n ysere wil, leeuemoed en vaste geloof het hy elke keer opgestaan.
Welmenende vriende – die uwe ook – wou Hennie in ‘n stadium oortuig dat hy van sy mooi woonstel met die treffende see-uitsig in Kusweg sou moes afstand doen. “Ou vriend, jy sal nooit weer onafhanklik op jou eie kan woon nie.”
Hy het ons doemsprofete met ‘n houtoog aangekyk. Vandag is hy ten volle onafhanklik – ry die wêreld vol met sy nuwe motor. Hoe dankbaar is ons kleingelowiges nie dat ons kanniedood-maat ons verkeerd bewys het nie!
In my hulde wat by ‘n intieme ete aan hom betuig is, het ek verwys na die talle boeke oor dapperheid wat biblioteke se rakke versier: Boeke oor allerlei helde wat sterk, vreesloos en vasberade in aardebewings, brande, orkane, ander storms dinge vermag het wat vir ander bomenslik lyk.
Hennie se storie is so spesiaal dat dit ook in die bladsye hoort van ‘n boek, soos Rudyard Kipling se “Captain Courageous”.
Hy is Melkbos se eie “Captain Courageous”.