.png)
Dit is nogal ‘n aardige ontdekking dat die name Hennie en Tokkie in die liewe Nederland as “leuke namen voor kippen” geag word. Dit is immers die twee bekendste name in hierdie Van Deventers se nameregister. “Hennie” behoort aan my; “Tokkie” is hoe my gade vir 42 jaar van haar kleindae af bekend is.
Dat ons daardie twee dierbare name met Nederlandse hoenders deel, hou ontsenuende moontlikhede in. ‘n Mens sou in daardie karaktervolle stadjie Deventer in die provinsie Overijssel by ‘n KFC kan instap, en onwetend met ‘n stukkie Hennie-hoenderboudjie en ‘n stukkie Tokkie-hoendeborsie in jou boksie uitstap .
Die gedagte is so pervers dat dit my hoendervel gee.
Waar kom ek hieraan? Iemand wat dink ek is hoenderkop, het niks anders om oor ‘n eiertjie te lê nie of suig sommer alles uit my duim (vingerlek-lekker, onthou!), pas op. Jy kan met ‘n gesig vol roereier uit die petalje kom. Liewe leser, ek kry my inligting uit daardie onuitputlike bron van nuttige en nuttelose wetenswaardighede, die internet.
Op ‘n doellose swerftog waar ek sommer ‘n bietjie hier kiep-kiep en daar kiep-kiep (mooi alternatief vir “surf”?) kom ek naamlik af op die webwerf www.bokt.nl met ‘n insiggewende afdeling oor “Leuke namen viir kippen”.
Ene GingerMorgan (korrek) soek daar raad. Die arme kind se kopkrap-kwessie is dat sy/haar vader “een paar kriel kippetjes gaat nemen” en hy/sy “de namen macht verzinnen!”
Wie kan help met ‘n paar “leuke kippen namen?” vra Ginger. ”Hennie en tokkie bv?”
Dit gee ‘n hele gekekkel in die hoenderhok af
Onder diegene wat nader staan om te help, is ene Valentinow (korrek) met ‘n bydrae so ligsinnig dat dit my sommer die hoenders in maak. “Wat ik zou kiezen is zo iets dom als bv:
Takkie Tekkie Tikkie Tokkie Tukkie,” waag Walentinow.
Dom, sê hy! “Tokkie” en “Tukkie” dom? Kyk, Walentinow, nou speel jy darem op AVBOB se stoep, soos my vriend Jan Scholtz van Bloemfontein sou sê. Dis twee name wat naby lê aan hierdie gryse ou se hart, kêreltjie! Loop na die hoenders man!
Gelukkig is nie alle Hollanders sulke leë doppe nie. Ene wat skryf onder die naam “Shattered” kom met ‘n paar verdienstelike voorstelle n.a.v. die inwoners van hul eie hoenderhok, naamlik Hessel, Greta (wat saam met Hessel; daar aangeloop gekom het), Hip (‘n hennetjie met n gebreekte pootjie), Hop, Josefien en Goudje (“een gelen kip”).
Die “Hennie” vir ‘n hennetjie kan ek wel begryp. Meen. my neef Ben Smith het my in die jare her in Kimberley altyd geterg met “Hen druk en daar lê die eier!” Maar “Tokkie”? Die klanknabootsende “Kok-kok-kokkie” klink tog meer logies, of hoe?
Ander logiese hoendername wat dadelik by my opduik, is ondere andere Pote, Kraai, Kammetjie, Skroppie, Pitte en Snawel. Vindingryke lesers (veral met ‘n plaasagtergrond) sal ongetwyfeld die lys veel langer kan maak. Maar Tokkie!
Terwyl ek nog so oor die logika van hoendername, of die gebrek aan logika daarvan, sit en tob, lei die hoenderspore as ‘t ware my na Barry, Ingrid en Imke se blog (barryeningrid@blogspot.com). Via daardie Hollandse gesinnetjie kom ek by twee hennetjies uit wat regtig Hennie en Tokkie heet. Dit is die stewige twee op die foto (leghorns dalk?) – nogal heel aansienlik in my oë, al moet ek bely dat ek geen gesag of kwalifikasie het om hoenders aan hul voorkoms te beoordeel nie.
Wat daardie liewe mense Berry en Ingrid se van is, weet ek nie, maar Imke is ‘n fraai blondekoppie, en uit hul blog kom ek te wete dat hulle stadskinders was wat die blink liggies verruil het vir “een boerderij” met “natuurlijk ook dieren”. Dit trek my aan.
Barry en Ingrid berig: “We hadden natuurlijk al een kat, Tom, maar sinds kort hebben we ook twee kippen, Hennie en Tokkie… zij waren bij de koop van het huis inbegrepen. Hennie is momenteel broeds en komt zelfs niet voor wat lekker kippenvoer van het nest. Omdat ze anders omkomt van de honger moeten we haar nu elke ochtend met een bezemsteel van het nest jagen, wat nog niet meevalt want dat vindt ze niet bepaald leuk.
“Eerdere pogingen met een veger en blik hebben we wegens te grote kans om gepikt te worden gestaakt, maar met een bezemsteel gaat ‘t redelijk. Barry begint de dag dus tegenwoordig niet met een dansje maar met een kippengevecht haha. Tja zo leer je elke dag weer wat bij. Verder hebben we wel bijna elke dag een vers eitje, dus dat is heerlijk!”
Ek het nogal deernis met ou Hennie daar op sy (haar!) nes. Synde self semi-verslaaf aan roereier, begryp ek die waardering vir die daaglikse “vers eitje”. Maar daardie “kippengevecht” elke oggend en die gerondstampery met ‘n “bezemsteel” – is dit nou regtig nodig?
Meen, ek voel nogal aangetrokke tot daardie verre Hollandse hoenderfamilie. Dat ons name deel, maak ons tog as ‘t ware voëls van eenderse vere, of hoe!
Comentarios