top of page
  • Uitmelkbos

EEN DOSYN REIERS


By die gewilde voëlskuiling naby Skukuza is reier-aktiwiteit gereeld deel van die waterlewe. Ons het selfs al die skaam ralreier, die seldsame woudapie (klein rietreier) en die nagreier daar raakgeloop.

Die groot menere soos die reusereier,die bloureier die grootwitte en die rooie kom gereeld voor saam met al die visvangerspesies, slanghalse, rietduikers, grootlangtone, riethane, waterdikkkoppe en bontkieweiete wat die langste van lang lense van die toegewydste voëlkykers in strome lok.

In die somer van 2010 het ek en Tokkie twee reusereiers ‘n paringsdans langs die water sien uitvoer, grasieus soos ‘n outydse minuet.

Maar twaalf reiers tesame? Nog nie voorheen gesien nie. Oral in die bome was hulle, op broeineste, op die grond naas die skuiling, of swewende in die lug. Party was mekaar aan’t opdollie. Ander het net sit en staar. Een het met ‘n slanghals oor die besit van ‘n droë boomtak rusie gesoek.

Twee reusereiers het ons daar gesien, nege bloues en een witte. Verskuil agter takke, was daar dalk nog ‘n paar. Die witte het twee vangste kort na mekaar uitgevoer. Eers ‘n vet vis. Toe ons dink die ou wurg nog aan sy hoofgereg, deurboor hy met sy snawel ‘n nuuskierige padda vir poeding.

Die gewone tros seeekoeie het, eienaardig genoeg, ontbreek. Hul aandag was seker elders vereis. ‘n Krokodil het wel in die loom middagson lê en bak.

Ons is opnuut getref deur die salwende stilte van die plek. Al geluide wat gehoor is, was die klak-klak-klak van die kamera-snelvuur, die flap-flap-flap van die vlerke en die plong-plong-plong (ploems-ploems-ploems?) van die mis op die water.


‘n Dag of wat tevore had ons ‘n ander vermeldenswaardige voël-ervaring. Ons ry van Balule af huis toe met die ou hoofpad en daarna die S100 langs die Nwanetsirivier – vir diegene wat vergeet het: my gunstelingpad.

Juis by ‘n poeletjie in die Nwanetsi sien ons die groot voël met die houding van ‘n saalbek, maar oorwegend grys en wit. Ons dag eers ons het iets beet vir aanmelding by die SA Komitee vir Seldsame Voëls en dat die Van D’s waarskynlik net ‘n hanetreetjie daarvan weg is om hul name in die eksklusiewe ‘Africa: Birds & Birding’ gepubliseer te sien.

Toe help meer ervare kykers ons: Daardie vaal weergawe van ‘n saalbek is inderdaad ‘n saalbek, maar ‘n jong eksemplaar.

Interessant genoeg, het nie een van onse ingeligte vriende al eeen in lewende lywe gesien nie.

NASKRIF: Waarskynlik die VanD’s se gedenkwaardigste voël-oomblik tot dusver was op 7 Augustus 2009 by die Sunsertdam by Onder-Sabie: 100 plus nimmersatte ingeryg op die damwal. Die mededeling word meermale met kwalik verborge skeptisisme begroet. Dawie en Annatjie Strydom is darem getuies. Hulle was saam in die Honda.

3 views

Recent Posts

See All

Probleme probleme

Die hoop het toe nie beskaam nie. Rapport het afgelope Sondag vorendag gekom met ’n noemenswaardige resensie – Trisa Hugo se skrywe oor Veldhospitaal 12, die nuwe roman deur Marinda van Zyl. Boek24? W

SKOONHEID SONDER SKROOMHEID

Op bladsy drie van Die Burger vanoggend verskyn o.m. berigte oor die Mej. Wệreldwedstryd waarin Shudu Musida SA se kroon dra, en ‘n motorfiets-uitstappie na die Hartebeespoortdam waarvan die afwesighe

© 2022 LitNet. Alle regte voorbehou | All rights reserved

bottom of page