top of page
  • Uitmelkbos

DOOS VOL DASSE


Raamdasse.

Ek besit drie klasse dasse. Dasklas 1 is my raamdasse (foto bo). Dasklas 2 is my kasdasse Dasklas 3 is my doosdasse (boksdasse, as u wil). Met laasgenoemde is ek veral opgeskeep. Laat ek my volledige das-scenario skets:

In ons woonkamer (ook ‘n soort HvD-trofeekamer) op Melkbos is nege dasse netjies oopgespalk agter glas. Dis die dasse wat so plus-minus die storie van my lewe vertel: ‘n Van Deventerdas, ‘n Volkiedas. ‘n Kollegetehuis-das, ‘n Tukkiedas, ‘n Volksblad-das, ‘n Persgalerydas, ‘n Beeld-das. ‘n Nieman Fellow-das en ‘n UOVS-Raadslid-das. Oor hierdie dasse is ek sentimenteel.

Op die Van D-das verskyn ‘n familiewapen wat bestaan uit ‘n skild met drie horisontale bande (heroutstukke). Op die middelband is rose, rooi geknop. Die leuse kan mense wat die uwe ken dalk nogal kan laat glimlag: Ad Unitatem – Bevordering van Samehorigheid. Ons los dit maar daar.

Die Kollegedas vertoon ons koshuisgelukbringer Sarge Bourke by die Kollege-kanon. Daardie soliede geregsdienaar van sement is een aand in 1942 al gaan optel waar hy by ‘n huis in Gezina, Pretoria, oor ‘n beeldetuin van diertjies en dwergies en wat nog die wag gehou het. Sy naam is ook verewig in die Edel Roode-Bourkewyn wat Kollege op spesiale geleenthede soos sy 70ste verjaardag laat bottel het. Die noem van Sarge Bourke bring soete studente-herinneringe terug….

Die rooi Nieman Fellow-das is by die Coop op Harvard Square in Cambdridge, Massachusetts, gekoop – wat ‘n wonderlike winkel. Eweneens wek die das vele herinneringe aan ‘n onvergeetlike sabbatsjaar (76/77) in Harvard se poorte. In daardie jaar het ek Amerika leer bewonder. Dis ‘n groot land, nie net wat oppervlakte betref nie.

Dasklas 2 bestaan uit sowat 30 dasse wat op twee rakke in my hangkas hang. Ek dra maksimum 5/6 om die beurt kerk toe en omtrent nerens elders heen nie. Ek is een van die enigste periodieke dasdraers in die kerkraadsbanke. Die ander 24 versondig net my siel deur soms op die grond te beland as ek die kasdeure te vinnig toestamp.

Maar ek kan nie van hulle ontslae raak nie. Al is party ietwat verslete, is almal immers stylvol! Kyk, hierdie twee (van sy nogal) is in Londen gekoop; die silwer ene was deel van my bruilofs-uniform toe die kinders getroud is, nog ‘n silwer model is doop toe gedra, en twee (ook uit sy gesny, maar veels te breed bolangs om lekker te knoop) is uit Tokkie se winkel van destyds in Bloemfontein. Dan is daar verskeie rooi dasse (mooi dasse!).

Handelsname soos Fabio Milano, Vinuchy, Comme Soie deur Cravateur en selfs Pierre Cardin (my bontste das, die ene blomtuin) laat ‘n oumens tog darem ietwat vernaam voel.

Minstens ses stroppe het die een of ander Tukkie-verbintenis – wat seker vir my ‘n prys laat verdien vir lojaliteit aan die alma mater deur dik en dun. Een is my Laureatusdas – dit laat my lekker voel om hom daar te sien. Nog een is my Carel Boshoff-das – breed gestreep. Kollega Salie de Swardt het hom sy naam gegee n.a.v. verskeie TV-optredes deur die geagte regse professor, telkens met daardie streepdas onder sy adamsappel.

Dasklas 3 bestaan uit minstens 100, meesal van die varieteit korporatiewe das of klubdas. Hulle kom hoofsaaklik uit die 80’s – die goue era van die korporatiewe das toe die goed handevol aan goedgesindes uitgedeel is. Onthou julle nog?

Ek het in daardie doos gaan delf om afskeid te neem voordat Operasie Ontslae Raak in alle erns aangepak word. Toe ontdek ek dasse wat my darem aardig sal laat voel as hulle om enige hek hang – soos my ligblou Groot Trek-das (1838 – 1988) met die ossewa-motief, twee grensbesoekdasse wat uit die Bosoorlog dateer, dasse van Die Burger, Beeld en City Press, een van die FAK (lank lewe die Broederbond!) en een van die ATKV wat ek ‘n slag op ‘n jaarvergadering krities toegespreek het oor kultuurmense se vyandige koerantgesindheid in die ontuimige dekade 80.

In die doos is o.m. nog ‘n Harvard-das, ‘n Kovsiedas, ‘n Shimladas (deur die Kovsies se rugbymense om my nek gehang weens die een of ander welwillendheid wat bewys is), nog ‘n paar Tukkiedasse en die mooiste korporatiewe das van almal, Mondi se rooi diamantjiepatroon deur Giorgio – almal dasse wat by herbesinning te na aan die hierdie ou se hart le om sommer net uit sy lewe te laat gaan.

Al opsie, lyk my, is dan maar terug doos toe – tot anderdag, wie weet wanneer. Wat my terugbring by my aanvanklike vraag oor wat jy met jou ou dasse doen. As jy HvD is, bere jy hulle klaarblyklik . So eenvoudig is dit. Of sal Jaco Swanepoel, dasversamelaar wat vandag Die Burger se voorblad vol sit, dalk belang stel?

0 views

Recent Posts

See All

Probleme probleme

Die hoop het toe nie beskaam nie. Rapport het afgelope Sondag vorendag gekom met ’n noemenswaardige resensie – Trisa Hugo se skrywe oor...

SKOONHEID SONDER SKROOMHEID

Op bladsy drie van Die Burger vanoggend verskyn o.m. berigte oor die Mej. Wệreldwedstryd waarin Shudu Musida SA se kroon dra, en ‘n...

Comments


bottom of page