Die Engelse Afrikaanse koerante

Dis somer in die noordelike halfrond, en vandeesweek sal julle tevrede moet wees met Crito Merk I. Long time, no see.

Laat ek sommer dadelik sê wat my irriteer van die twee Afrikaanse boekeblaaie (Rapport, Boeke24). Hulle is so Engels.

Pas voorverlede week het hoor en sien vergaan soos daar in Johannesburg en Pretoria getjank is oor die sluiting van Beeld se Kunsblad. Wat sal gebeur as Boeke24 ook sneuwel? Ek kan voorspel dit sal as nasionale ramp beskou word, maar soos sake nou staan, sal die trane misplaas wees..

Afgelope Sondag is daar vier boekbesprekings in Rapport – ’n 300% verbetering op die situasie verlede jaar hierdie tyd. Maar net een van daardie boeke is ’n Afrikaanse boek.

Dit help nie Rapport Boeke herstel so mooi na sy patetiese vertoning die vorige drie, vier jaar nie. As julle nie Afrikaanse boeke bespreek nie, ding julle mee teen Engelse publikasies wat meestal beter besprekings van die Engelse boeke plaas.

Die enkele Afrikaanse boek wat Rapport Boeke vandeesweek bekyk het, is Paula Marais se Skaduself. Hierdie resensie, geskryf deur Kay-Ann van Rooyen, ’n vryskutteksredakteur en lid van twee boekklubs (ek neem aan die een is Leserskring), het my nie oorrompel met ’n vars benadering nie.

Gelukkig verneem ’n mens met ’n mate van verligting dat Van Rooyen die meeste van die karakters in die boek in haar geestesoog kon sien, en is jy saam met haar ontsteld dat dit nie die geval met die hoofkarakter was nie. Van Rooyen kon haar glad nie in haar verbeelding voorstel nie. Ek wonder wat maak die ander boekklublede van hierdie dilemma?

Daar was Sondag darem een troos. Hannelore F. Bekokstower het van By gemigreer na Rapport se Weekliks. Hoe By daardie ene deur hul vingers laat glip het – ag jammer, ek het vergeet Volksblad en Beeld het By deur hul vet vingertjies laat glip. Wat ook al, wat ook al. Bekokstower is ’n welkome toevoeging tot Rapport Boeke se deeltjie van Weekliks. Ek sal die koerant bly koop net vir haar.

Boeke24 het Maandag vier resensies geplaas, waarvan twee oor Afrikaanse boeke is. Ilza Roggeband bespreek Esta Steyn se Biegbrief & ander verhale. Jacomien van Niekerk skryf oor Adriaan Coetzee se bundel Gordel.

Ek het albei gelees en het min klagtes. Glo nie ek gaan die twee boeke wat onder bespreking is self koop nie, maar dis nou maar ekke. As ek nie oorrompel word deur ’n resensent se geesdrif nie, raak ek agterdogtig.