Agter die sokker om

Die vlaag van sokkervreugde wat die land beet het het ook in die Crito-woning sy merk gelaat. Soveel so dat ek kwalik agtergekom het daar was vandeesweek slegs twee resensies van Afrikaanse boeke waaroor ‘n waardige ou hen ‘n eiertjie kan lê.

Die eerste was Annemarie van Niekerk se skrywe oor Marike se laaste dans van Deborah Steinmair in Rapport, en die tweede Cecile Cilliers se liewe bespreking van Die grysland-verblyf deur Jaco Fouché (in Die Burger).

Van Niekerk se resensie is die tweede baie positiewe reaksie op Steinmair se debuutroman. Dit is interessant om haar benadering te vergelyk met dié van Thys Human oor dieselfde boek. Dit is duidelik dat sy uit die staanspoor besluit het dat sy haar resensie vir die lesers van ‘n Sondagkoerant skryf, en dat sy daarom ‘n gaan mik op die GGD.

Haar bespreking is daarom dadelik meer toeganklik as dié van Human – maar gelukkig steek dit nie af by dié van Human nie. Van Niekerk is ‘n baie noukeurige leser – so noukeurig dat sy selfs verduidelik hoekom die omslagiluustrasie relevant is. Sy betrek alles by haar betoog wat sy kan – ek was verras om te sien dat sy Steinmair verbind met Reza de Wet. Maar dit maak sin.

Vir diegene wat resensies wil meet aan die krag van die intro – gaan kyk ‘n bietjie wat Van Niekerk met haar slotparagraaf doen. Allamagtag!

Ek het die afgelope weke met somber gedagtes Rapport se boeke-bydraes oopgeslaan, maar te oordeel na hierdie resensie kan mens Anastasia de Vries ‘n slag volpunte gee.

***

Ek het gedink Cecile Cilliers het afgetree uit die resensiekunde. Maar ek was verkeerd. Willem de Vries het haar oortuig om Jaco Fouché se nuwe roman oor ‘n skisofreen, Die grysland-verblyf te bespreek. Miskien was die lang stilte heilsaam – dit is een van Cilliers se beste resensies.

Hoekom? Wel, sommige lesers sal só ‘n resensie as formulisties beskou, en hulle het ‘n punt beet. Maar dit werk. Inleidende opmerkings wat die skrywer plaas, uiteensetting van die inhoud, slotsom met motivering vir die resensent se evaluering. QED.

Uiteraard sou sy die resensie ‘n bietjie kon gerek het. Ek sou graag wou hoor, byvoorbeeld, wat die “onbenullige stellings” is waarna sy verwys, en wat hul dieper betekenis is. Maar dit is net my nuuskierigheid – sulke opmerkings in resensies maak my nuuskierig oor die skrywerstem en ek wil graag weet wat dit is wat hom anders maak.

Maar gepraat van slotopmerkings: Meer deernis in ‘n slotsom sal mens seker min kry. Welkom terug!