.png)
Die jaar 2012 het nou waarlik ryp geword en sowaar: die wingerd verbruin (in die blakerende son).
LitNet se span het mense gevra om Top 12’s saam te stel van wat hulle van vanjaar sal bybly: Hier is ‘n paar van die lyste wat reeds gelaai is.
Google het ‘n skyfievertoning getoonset en vir ons op YouTube gewys wat mense vanjaar op die web gesoek het.
Ek het ook self verlede week ‘n belangrike saak probeer afhandel voor die jaar verby is en vir Hartie’s Haven gebel toe hul nie op hul e-pos reageer het nie. Ek kan berig dat die boekpakkie na hul gepos is en dat hulle baie dankie sê dat LitNet se bloggers boeke vir die kinders daar geskenk het. Ek vra toe nog so ewe of die kinders daar Afrikaans kan praat en die vrou antwoord ewe: “Die meeste van hulle is Afrikaans.”
Was ek dus baie naïef oor die omgewings waaruit Afrikaanse kinders kom? Die kinders wat by Hartie’s Haven bly, het nodig om beskerm te word. En weggeneem te word van die mense wat veronderstel is om na hulle om te sien: hulle ouers. Om een of ander rede het dit my die hele naweek laat dink.
En daar maak my interaksie met Hartie’s Haven skielik my oë oop vir ‘n spul ander dinge van 2012.
Ek lees vanoggend ‘n kennisgewing oor die ATKV-Jeugleiersberaad: Hier is dit. En ek sien waaroor hierdie laerskoolkinders gesels. Hul verwysingsraamwerk bestaan uit bendes en tik en pa’s wat ma’s slaan. Vandat hulle hul oë oopgemaak het.
‘n Gesprek op Facebook vestig my aandag op ‘n allervreeslike ding, wat vir my hierby aansluit (of dalk nog erger is, ek weet nie eens nie). Melt Myburgh het ‘n ruk gelede ‘n onderhoud gevoer oor die ware verhaal van iemand wie se kind vermoor is. Die gesprek hieroor vlam van voor af op. 2012 was ‘n jaar waartydens mense nog steeds gesit het met bagasie van die verlede.
En, om weg te beweeg van die tragiese dinge wat met kinders kan gebeur, maar wat ook handel oor bagasie van die verlede: Hier skryf ‘n blogger oor wat hom moedeloos maak in hierdie land.
Wat is dié? ‘n Lys van dinge om mense teneergedruk te laat voel? Nee. ‘n Vertoonvenster.
Te midde van die onvolmaaktheid van hierdie jaar, en juis as gevolg daarvan: daar is gepraat.
Blog voort in 2013. Laat die narratief voortduur. Want iemand wat iewers lees, gaan jou storie hoor.
Geseënde Kersfees. Naomi M
Comments