Die koning het donkie-ore

Daar is iemand wat ek baie goed ken. Ek weet hoe lyk haar oë as sy die vorige aand te veel gedrink het. Ek weet daar is ‘n man wat partykeer vir haar klein, grys teddiebeertjies wat in hartjievormige blomme sit, gee. Maar hy kan haar ook so kwaad maak dat as hulle in die kombuis rusie maak, sy goeters teen die muur stukkend gooi. Sy en die man se verhouding breek nogal gereeld op, maar na ‘n paar dae is hulle weer saam. Een slag was hulle ‘n maand lank uit en toe kom sy agter sy is swanger. Hulle baba is nou al amper twee jaar oud en hulle verhouding ry nog net so wipplank soos voor die baba gebore is. Sy tel dikwels die slapies. Dis onduidelik waarvoor sy die slapies tel, maar sy tel hulle. Haar vriende kan nie juis spel nie. Sy hou van rugby. Van wie praat ek? Van ‘n Facebook-vriendin.

Ek gaan nie hier vertel dat ek vanoggend Weet-Bix geëet het nie (oeps). Of dat daar ‘n restaurant langs ons kantoor oopgemaak het wat gereeld Enya se musiek speel nie. Of ‘n vlaggie iewers op ‘n Google-kaart plant om te sien waar in die wêreld ek al gereis het nie. Maar dalk moet ek tog vertel waarom ek lanklaas geblog het. Waarmee het ek my die afgelope tyd opgehou?

Ek het Hartie’s Haven gekontak. Hier is hulle webwerf. Hulle het nog nie reageer op my e-posse nie. Ek sal hulle bel en die regte adres kry waarheen ek die pakkie met Zeppie se boeke kan pos.

Hier is LitNet-materiaal waarmee ek onder andere die afgelope paar dae besig was.

1. Richard van der Westhuizen wat skryf oor die stylfiguur van die trein in musiekvideo’s.

2. Die plaaswerkers is die ware landbouers.

3. Roerende huldeblyke aan Jakes Gerwel.

4. ‘n Interessante analise van die sensus-statistieke.

5. ‘n Onderhoud met mense wat meen as ons hele samelewing toegang het tot onderwys en biblioteke, gaan ons die mas opkom.

Hierdie materiaal het deel gevorm het van my werk die afgelope paar dae. En dit was vir my lekker om daarmee te doen te gehad het, hoewel nie altyd gemaklik nie. Sommige van hierdie stukke het my nogal diep laat dink.

Anderdag moes ek ‘n boek by die Afrikaans Departement van die US gaan afgee dat iemand ‘n resensie kan skryf. Die gange was leeg. Die plek het daardie gevoel van verlatenheid gehad wat gebeur as die vakansie aanbreek. Is enigiemand nog besig met enigiets? Is almal klaar by die see?

Maar wag, voor ek vra …

Ek gaan gou ‘n persoonlike obsessie hier moet deel, wat niks met my werk te doen het nie (wel, nog nie, maar ek wil graag iets hieroor doen: met die skrywer gesels, of wat ook al). Wie op die ganse aarde het al die volgende woord gehoor: “Forbrydelsen”?

Skryf ek Grieks? Dis eintlik Deens. En op BBC Four staan dié TV-reeks bekend as “The Killing”. Die letterlike vertaling is “the crime”. Enige expats wat dalk hier lees en die reeks dalk daar in Londen te siene kry? Vertel bietjie wat julle dink. (Ja, ek weet vandag praat almal net oor die koninklike swangerskap. En ek weet “The Killing” se derde seisoen het al daar afgeskop, ek is jaloers!)

Hier is ‘n onderhoud met die hoofkarakter van “The Killing” in ‘n verstaanbare taal (maar ek moet erken: die Deens is vir my deel van die reeks se sjarme.).

Wie ken die storie van die koning met donkie-ore? Van die man wat eenvoudig nie langer sy geheim kon hou nie en dit toe in ‘n gat in ‘n grond gefluister het tot die riete opgekom en die waarheid in die wind rondgewaai het?

Kom fluister jou geheim hier. Ag wat, basuin dit sommer uit. Hier kan jy selfs nog langer skryf as op Facebook. Waarmee was jy die afgelope tyd besig? Wat  het elkeen van LitNet se bloggers die afgelope tyd gedoen – waarmee was almal régtig besig, wat het sáákgemaak vir julle – die afgelope paar dae?

Groete, Naomi M

Naskrif. Hier is ‘n skildery van Hendrik de Clerck wat in die Rijksmuseum hang. Iewers tussen die figure, skuil Midas ook daar. Het hy regtig nodig om weg te kruip?

Share this:

1. Share

2. 
   

3. Facebook

4. Twitter

5. 
   

6. LinkedIn

7.